شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال‏

برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه‏

ابر كى‏قباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى‏

بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بى‏گه از تاختن نغنوى‏

بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند

كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس‏

تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت‏

دیوان حافظ - به آب روشن می عارفی طهارت کرد

آوردن رستم كى‏قباد را از كوه البرز, اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, رستم, شاهنامه, شعر, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, کیقباد

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

خون ما خوردند این کافردلان
ای مسلمانان چه درمان الغیاث
«حافظ»

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – دلخوشى دادن سام سيندخت را

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – داستان فريدون با كارگزار ضحاك

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گاو سامری

(وِ مِ)(اِمر.) گاو زرینی که سامری نامی از بنی اسرائیل آن را ساخته بود و مردم را به پرستیدن آن دعوت می‌کرد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.