گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(کَ بّ دِ) (اِ.) یکی از وسایل ورزش باستانی شبیه کمان ساخته شده از آهن که آن را با دو دست بالای سر گرفته به چپ و راست تکان می‌دهند.
(~. کِ) (ص فا.) آن که با کباده (زورخانه) ورزش کند.
(~. کِ دَ) (مص ل.)
۱- کشیدن کمان (کباده).
۲- ورزشکار تنه کباده را به دست چپ و زنجیر آن را به دست راست گرفته بالای سر خود می‌برد و طوری حرکت می‌دهد که دست‌ها از آرنج تا مچ به طور ...
(کِ) [ ع. ] (ص.) جِ کبیر؛ بزرگان، اعیان، اشراف.
(کَ) (اِ.) = کباره. کواره: سبدی که چوب و علف و هیزم و مانند آن از صحرا آورند.
(کِ رِ یا رَ) (اِ.) نک کواره.
(کَ) (اِ.) ریسمانی که از لیف خرما تابیده شده باشد.
(کُ) [ فر. ] (اِ.) فلزی سفید و مایل به قرمز، سخت و شکننده.
(کَ یِ) [ ع. کبائر ] (ص.) جِ کبیره ؛ گناهان بزرگ.
(کَ) (اِ.) زنبور عسل.
(کَ تَ) (اِ.) کبوتر، کفتر.
(کَ بَ) (اِ.) = کبید: ماده‌ای که با آن لحیم کنند، لحام.
(کَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جگر، جگر سیاه.
(کِ بَ) [ ع. ] (اِمص.) پیری، سالخوردگی.
(کِ) [ ع. ] (اِمص.) تکبر، خودبینی، نخوت.
(کَ) [ معر. ] (اِ.) خفتان، لباس جنگ.
(کَ بِ) [ معر. ] (اِ.) گیاهی است از رده دو لپه‌ای‌های جدا گلبرگ که سردسته تیره‌ای به نام کبرها می‌باشد. بوته‌های گیاه مزبور اکثر به شکل درختچه می‌باشد و گاهی هم به صورت درخت درمی آید.
(کُ) [ ع. ] (اِ.) نوعی مار سمّی از تیره کفچه ماران بومی افریقا و آسیا، مار عینکی.
(کُ بَ) [ ع. ] (ص.) جِ کبیر. بزرگان.
(کَ بَ رِ) (اِ.) سفت شدن پوستِ بعضی از قسمت‌های بدن.
