گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(اِ.) کیسه، کیسه پول.
(ص.)
۱- مظفر، چیره.
۲- مبارک، خجسته.
(زِ) (اِ.)
۱- فیروزه.
۲- به رنگ فیروزه.
(~.) (ص مر.) به رنگ فیروزه.
(حامص.)
۱- ظفر، فتح.
۲- کامیابی، چیره گی.
(پَ یا پِ رَ) (حامص.) پس روی، متابعت.
(~. کَ دَ) (مص ل.) اقتدا کردن، متابعت کردن.
(اِمر.) (عا.) پیر، فرتوت.
(چَ) (حامص.) عارضه‌ای که در نتیجه کار زیاد یا پیری در چشم ظاهر می‌گردد.
(رِ) [ فر. ] (اِ.) نام تجارتی برخی ظرف‌های شیشه‌ای پایدار در برابر گرما و مواد شیمیایی، شیشه نسوز.
(حامص.) سالخوردگی، کهنسالی.
(زُ) (اِ.)
۱- گیاه باتلاقی.
۲- پوشال یا هر چیزی که با آن لای پالان را پر می‌کنند. ؛ ~لای پالان گذاشتن با تعریف و تمجید کسی را فریب دادن.
(~.) (ص نسب.) سست، بی دوام.
(پِ زِ یا زَ) (اِ.) = پیزی:
۱- شکم.
۲- (عا.) مقعد، مخرج.
(اِ.) انتهای روده راست که به مقعد می‌رسد. ؛ ~ کاری را نداشتن جرئت یا عرضه انجام دادن کاری را نداشتن.
(گُ) (ص مر.) تنبل، کاهل، راحت طلب.
۱ - (اِ.) نوعی بیماری پوستی که بر روی پوست لکه‌های سفید پیدا می‌شود.
۲- (ص.) ابرص، پیسه.
(یِ) [ فر. ] (اِ.) نمایشنامه.
[ فر. ] (اِ.) می‌دانی برای ورزش، رقص و غیره.
(اِ.) = پیس: شخص مبتلا به برص، ابرص، پیس.
