گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(ص.) هر چیز تو خالی، میان تهی.
(پُ کِ) [ انگ. ] (اِ.) نوعی قمار با ورق.
(کِ) (اِ.)
۱- غلاف فشنگ بی سرب و باروت، فشنگ که ماده سوزنده ندارد.
۲- پوک.
۳- زغال پوک.
(اِمص.)۱ - رفتن به شتاب.
۲- در ترکیب با بعضی واژه‌ها، معنای پوینده می‌دهد: راه پوی.
(ص فا.) نک پویان.
(ص فا.)
۱- روان.
۲- دوان.
(یِ) (اِ.) حرکت و فعالیت پی گیر در جستجوی چیزی.
(یَ دِ) (ص فا.)
۱- رونده.
۲- دونده.
۳- جست وجو کننده.
۴- چارپا، ستور.
(یِ) (اِمص.) نک پوییدن.
(دَ) (مص ل.) دویدن، به شتاب رفتن.
(پُ) (اِ.) خم. خمچه.
(پَ لُ) (اِ.)
۱- تریدی که از نان خشک و روغن و دوشاب سازند.
۲- اشکنه‌ای که از روغن و پیاز با روغن بریان کرده و آب و نان خشک سازند.
(پَ پِ) ( اِ.) (عا.) ساده لوح، گول.
(پِ پِ. کَ دَ) (مص ل.) نجوی ' کردن، درگوشی صحبت کردن.
(پِ چِ) ( اِ.) طبیب، پزشک.
(پُ چُ) ( اِ.) پشکل گوسفند و بز و مانند آن.
(پِ چَ) (ص.)
۱- شلخته.
۲- کثیف، پلید. بچل، چپل و پچول نیز گویند.
(پِ پِ چِ) (اِصت.) سخنی که بر سر زبان‌ها بیفتد و مردم آن را به طور درگوشی به یکدیگر بگویند.
(پِ کَ) ( اِ.)
۱- خانه‌ای که از همه سوی در و پنجره دارد.
۲- گرگ، ذئب.
(پَ)(اِ.)
۱- چرک، پلیدی.
۲- کهنه، مندرس.
