گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(پَ. تُ. کَ دَ)(مص ل.) کناره کردن از کاری.
(~. دَ) (مص م.)
۱- به کسی سود رساندن، یاری کردن.
۲- نزدیکی کردن.
۳- کناره گرفتن.
(~. زَ دَ) (مص ل.) برابری کردن با کسی.
(~. نَ دَ) (مص ل.) خوابیدن، دراز کشیدن.
(~. نِ گَ. تَ)(مص ل.)دوری ک ردن، احتراز کردن.
(پَ لَ) (ص نسب. اِمر.)
۱- دلیر، شجاع.
۲- نیرومند.
(~. پَ بِ)(اِمر.) پهلوان دروغین.
(پَ لَ) (حامص.)
۱- دلیری، قهرمانی.
۲- مقام و رتبه پهلوان.
(~.) (ص مر.) صاحب مال، دارای مکنت.
(~.) (اِمر.)
۱- پهلو، جنب.
۲- کنار.
(~. گِ رِ تَ)(مص ل.) کناره گرفتن، در ساحل ایستادن کشتی.
(پَ لَ) (ص نسب.)
۱- پارتی، از قوم پارت.
۲- پادشاهی، سلطنتی.
۳- پهلوانی، قهرمانی.
۴- نام خط و زبان ایرانیان در زمان اشکانیان و ساسانیان.
۵- آهنگی است در موسیقی قدیم.
۶- نوعی سکه طلا با نقش پادشاهان پهلوی (آخرین سلسله پادشاهی در ایران).
(~. مِ) (اِمر.) کتاب یا نوشته به زبان و خط پهلوی.
(پَ مَ زَ) (اِ.) خارپشت.
(پَ هَ) (اِ.) = پهنه: شیری که به سبب مهربانی در پستان مادر طغیان کند، پهنه.
(پَ)(ص نسب.)۱ - فراخ، گشاد.
۲- عریض، پهناور.
۳- مسطح.
(پِ هِ) (اِ.) سرگین چهارپایان. ؛ ~ بار کسی نکردن کنایه از: کوچکترین ارزش و اهمیتی برای آن کس قایل نشدن.
(پَ. کَ دَ)(مص م.)
۱- وسیع کردن، پهناور ساختن.
۲- گستردن.
(پَ) [ په. ] (اِ.)
۱- فراخی، گشادی.
۲- عرض.
(پَ نِ) (اِ.)
۱- بوزینه، میمون.
۲- کلوچه روغنی.
