گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(وَ دَ) [ په. ] (مص ل.) حرکت کردن باد یا نسیم.
(وَ) [ ع. ] (اِ. ص.)
۱- هر یک از اعضای هیئت دولت.
۲- رئیس وزارتخانه.
۳- فرزین ؛ در بازی شطرنج مُهره بعد از شاه.
(وَ) [ ع - فا. ]
۱- (ص نسب) منسوب به وزیر.
۲- (اِ.) ظرفی پهن کوچک تر از دوری.
۳- نوعی قطع کتاب به اندازه ۱۶*۵/۲۳ سانتی متر. ؛ ~ بزرگ نوعی کتاب در قطع ۲۰ * ۲۶ سانتی ...
(وَ) [ ع. ] (ص.)
۱- سنگین.
۲- باوقار، متین.
(وَ) (اِ. ص. ق.) بس.
(وِ دَ یا دِ) [ ع. وساده ] (اِ.)
۱- مخده، بالش.
۲- بستر، خوابگاه.
۳- مسند، اورنگ ؛ ج. وسادات.
(وَ طَ) [ ع. وساطه ] (اِمص.) میانجی - گری، شفاعت.
(وَ وِ) [ ع. ] (اِ.) جِ وسوسه.
(وَ یِ) [ ع. ] ج. وسیطه ؛ واسطه‌ها.
(وَ یِ) [ ع. ] جِ وسیله ؛ اسباب، لوازم.
(وَ) (اِ.) اوستا.
(وَ) (ص.) بسیار.
(وِ) [ فر. ] (اِ.) نام کاهنه معبد وستا. وظیفه این کاهنه‌ها روشن نگاه داشتن آتش مقدس بود و هرگاه آتش معبد در اثر اهمال یکی از این‌ها خاموش می‌شد او را زنده به گور می‌کردند. کاهنه‌های وستا مقامی ارجمند ...
(وَ) (اِ.) شرح، تفسیر، ترجمه.
(وَ سَ) [ ع. ] (اِ.) چرک، ریم. ج. اوساخ.
(وَ سَّ) (اِ.) بُسَُد، مرجان.
(وَ سَ) [ ع. ] (اِ.) میانه، میان، چیزی که نه خوب باشد و نه بد. ج. اوساط.
(وُ طا) [ ع. ] (ص.) مؤنث اوسط ؛ میانی، میانه.
(وُ) [ ع. ]
۱- (اِ.) قدرت، توانایی.
۲- (اِ مص.) فراخی، گشایش.
(وُ عَ) [ ع. وسعه ] (اِمص.)
۱- گشادگی، گشادی.
۲- فراخی، پهنه.
