گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(گُ تَ) (مص م.) نک. واگذاردن.
(گ) (اِفا.) دور شونده. مق همگرا.
(گَ) (اِمص.) زیر و رو کردن، دوباره گرداندن.
(گ ر تَ) (مص م.)
۱- پس گرفتن، دوباره گرفتن.
۲- منع کردن.
(~.) (مص مر. اِمص.) بازگشت، مراجعت.
(گَ) (اِ.) پناه، پناهگاه.
(گُ) (مص مر. اِمص.)
۱- واگفتن.
۲- دشنام، فحش.
(گُ تَ) (مص م.) بازگو کردن، دوباره گفتن.
(گُ) [ فر. ] (اِ.) هر یک از اطاق‌های قطار.
(اِمص.)
۱- بازگفت سخن نشنیده.
۲- بازتاب صوت در داخل گنبد، حمام یا در کوه.
۳- تکرار بیت یا مصراعی که توسط دسته‌ای خوانده می‌شود، توسط دسته دیگر.
(یِ) (اِمص.) سخن شنیده را باز گفتن.
(حامص)۱ - سرایت.
۲- (دسته عزاداری) تکرار جمع مصراع یابیت ترجیع را.
۳- ورزشی اس ت پهلوانان را در گود زورخانه که یک به یک دست بر دیوار نهند و به جانب همان دست بر سینه زور کنند تا سینه برآمده پهن ...
(ص فا.) مرضی که از بیمار به دیگران سرایت کند، ساری.
[ په. ] (اِ.)
۱- افسوس.
۲- فریاد، ناله.
(ص.) بایا؛ بایسته، ضروری.
(بُ) [ انگ. ] (اِمر.) اسبابی به صورت صفحه‌ای سفید(از جنس پلاستیک، پشم شیشه و مانند آن) که می‌توان روی آن با ماژیک مخصوص آن مطلبی را نوشت که به راحتی قابل پاک کردن می‌باشد.
(یِ) (ص.) بایست ؛ ضرورت، لزوم.
(یِ) (اِ.)
۱- بهره.
۲- حاجت، مراد.
(وَ) [ ع. وباء ] (اِ.) نوعی بیماری عفونی و همه گیر و مسری.
(وَ) [ ع. ] (اِ.)۱ - سختی، عذاب.
۲- بَدی سرانجام.
