گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(ل دَ) [ ع. ] (اِ.) تثنیه والد؛ پدر و مادر.
[ فر. ] (اِ.)
۱- نوعی رقص آرام دو نفره.
۲- موسیقی سه ضربی مخصوص این رقص.
(وَ سْ سَ) [ ع. ] (ق.) همین و بس. (واژه نخست عبارت والسلام علیکم به معنی درود بر شما).
(وَ لْ لا) [ ع. ] (ق.) سوگند به خدا.
(~.) (اِ.) مبالغه در کارها، اصرار، ابرام.
(~.) [ ع. ] (اِفا.)
۱- حیران، سرگشته.
۲- شیفته، عاشق.
(لِ) (اِ.) سراب.
(لُ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجای نوعی چراغ خوراک پزی نفت سوز دارای فتیله.
(لَ) (اِ.) سیر جنگلی.
(نَ یا نِ) (اِمر.) آلگونه ؛ سُرخاب.
[ ع. ] (اِفا.) حاکم، فرمانروا. ج. ولاه.
[ انگ. ] (اِمر.) از ورزش‌های دسته جمعی - با توپ و دست - که میان دو دسته شش نفری در می‌دانی مستطیل شکل که به وسیله تور دو نیم شده برگزار می‌شود.
[ په. ] (اِ.) قرض، دین.
(خا) (ص فا.)
۱- قرض گیرنده.
۲- طلب کار.
(ص فا.) بدهکار.
(کَ دَ) (مص م.) قرض گرفتن.
(گُ دَ) (مص م.) پرداختن وام و بدهی.
(دَ) (مص ل.) خسته شدن، عقب ماندن.
(د) (ص مف.) خسته، مانده.
(دِ) (حامص.)
۱- فرسودگی، خستگی.
۲- عقب ماندگی.
