گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(نَ) (ص.) نمناک، مرطوب.
(نُ)
۱- (اِ.) مَثَل، مانند.
۲- اشاره، رمز.
۳- (ص فا.) نماینده، رهنمون.
(نُ نِ)
۱- (اِمص.) راهنمایی.
۲- (اِ.) نمودار.
(نَ یا نُ نِ) (اِ.)
۱- مثل، مانند.
۲- مقدار کمی از چیزی که به کسی نشان دهند.
۳- سرمشق، الگو.
(نَ) (اِ.) نم، رطوبت.
(نَ مَ) (اِ.) ماده سپیدی است که به آسانی سوده می‌گردد و در آب حل می‌شود و آن را از آب دریا و معدن به دست می‌آورند. ؛ ~ به حرام (عا.) ناسپاس، حق ناشناس. ؛ ~ ...
(نَ مَ) (اِمر.)
۱- جایی که در آن نمک بسیار است، شوره زار.
۲- معدن نمک.
(~.) (ص مف.) گوشت یا هر چیز دیگر که آن را در نمک خوابانده باشند.
(~. ش) (ص فا.) سپاس گزار، وفادار.
(~. نَ) (حامص.) ناسپاسی.
(~. پَ وَ دِ) (ص مف.) کسی که با خرج دیگری پرورش یافته باشد.
(نَ مَ. شُ دَ) (مص ل.)(عا.) نان و نمک کسی را خوردن و مرهون آن شخص شدن.
(~.) (اِمر.)
۱- ظرفی شیشه‌ای، بلورین و غیره که در آن نمک کنند.
۲- (کن.) دهان معشوق.
۳- (عا.) شخص با ملاحت.
(نَ مَ) (ص نسب.)
۱- شور، نمک زده.
۲- ملیح، زیبا.
(نُ) (ص.) ناامید، مأیوس.
(نَ دَ) (مص ل.)۱ - نم کشیدن.
۲- توجه کردن و میل نمودن به سوی کسی یا چیزی.
(نُ دَ) (مص ل.) ناامید شدن، مأیوس گشتن.
(نَ دِ) (ص مف.) نم کشیده، مرطوب شده.
(نَ) [ ع. ] (ص.)
۱- نوشته (شده).
۲- نقش شده.
(نَ قَ یا قِ) [ ع. نمیقه ] (ص.)
۱- نوشته (شده).
۲- نقش شده.
