گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. زَ) (ص فا.) شکارچی، صیاد.
(~.) (اِ.) نخچیرگان ؛ نام لحن آخر از سی لحن باربد.
(~.) (اِمر.) شکارگاه.
(نُ) (اِ.) بز پیش آهنگ گله.
(نَ خَ دِ) (ص مف.) (عا.)
۱- کنایه از: بدشکل، ناهموار.
۲- خشن، بی ادب.
(نُ یا نَ) (اِ.) نخستین فرزند.
(نَ یا نُ خُ) (ص.) ابتدا، آغاز.
(~. وَ) [ فا - ع. ] (اِمر.) رییس وزیران، وزیر اعظم.
(نَ شَ) (ص نسب.) منسوب به شهر نخشب که زیبارویان آن معروف بودند.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) درخت خرما.
(~ بَ تِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) درخت مصنوعی که از موم و کاغذ و پارچه درست شده باشد.
(~. بَ) [ ع - فا. ] (اِفا.) کسی که از موم یا کاغذ، درخت یا گل مصنوعی درست می‌کند.
(~. بَ) [ ع - فا. ] (حامص.) غرس و نشاندن درخت خرما.
(نَ لِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) محلی که در آن نخل بسیار کاشته شده، نخل زار.
(نَ لِ) [ ع. نخله ] (اِ.) واحد نخل، یک درخت خرما.
(نِ وَ) [ ع. ] (اِمص.) تکبر، خودبینی.
(نُ خُ)
۱- گیاهی است از تیره سبزی - آساها (پروانه واران) و از دسته پیچی‌ها و یکساله. این گیاه دارای گونه‌های مختلف است. دانه‌های رسیده اش مصرف غذایی دارد.
۲- واحدی است برای وزن. ؛ دنبال ~سیاه فرستادن ...
(نَ) (ص مر.) کسی که شکار را به طرف صیاد می‌راند، شکارانگیز.
(نَ) (ص مر.) شکارچی، صیاد.
(نَ کَ لَ) (اِ.) گردویی که پوست سخت داشته باشد.
۲- کنایه از: آدم بی شرم و پررو.
