گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(نَ) [ ع. ] (اِ.) لقب پادشاهان حبشه.
(نُ جَ) [ ع. نجباء ] (ص.) جِ نجیب.
(نُ یا نَ) [ ع. ] (اِمص.)کامیابی، رستگاری.
(نَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- زمین بلند و وسیع.
۲- قسمتی از خاک عربستان.
(نَ دَ) [ ع. نجده ] (اِمص.) دلیری، شجاعت.
(نَ دَ یا دِ)
۱- (اِ.) سرود.
۲- (ص.) شجاع.
۳- یار، یاور.
۴- (اِمص.) یاری، یاوری.
(نَ جِ) [ ع. ] (ص.) ناپاک، پلید.
(نَ جِ) (ص نسب.) (اِ.) (عا.)
۱- مدفوع انسان.
۲- کنایه از: مشروبات الکلی.
(نَ جَ) (اِ.) نوعی سیخک برای راندن ستوران.
(~. زَ دَ) (مص م.) (کن.) کسی را به کاری واداشتن.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) نسل، نژاد، فرزند. ج. انجال.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) ستاره. ج. نجوم، انجم.
(~. ~.) [ ع. ] (ق مر.) قسط به قسط، قسطی.
(نَ مِ) [ ع. نجمه ] (اِ.)
۱- ستاره، اختر.
۲- نام گیاهی.
(نَ جَ) (ص.) نژند، اندوهگین.
(نَ) [ ع. نجوی ] (اِ.) آهسته حرف زدن، پچ پچ کردن.
(نَ) (ص فا.) (عا.) گوشه گیر، مردم گریز.
(نُ) [ ع. ] (اِ.) جِ نجم ؛ ستارگان.
(~.) [ ع. ] (مص ل.)۱ - ظاهر شدن، پدید آمدن.
۲- طلوع کردن ستاره.
۳- پدید آمدن فتنه.
۴- ظهور کردن بدمذهب.
۵- قسط قسط ادا کردن مالیات.
(نَ جَ) (اِ.) نوعی از تبرزین.
