گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ نَ) [ ع. مکنه ] (اِ.) توانگری، نیرو، ثروت.
(مِ نَ س یا سَ) [ ع. مکنسه ] (اِ.)
۱- جاروب، جارو.
۲- گل کتانی. ج. مکانس.
(مُ کَ نَّ) [ ع. ] (اِمف.) احاطه کرده شده.
(مَ نُ) (اِ.) نوعی سرانداز زنان زردشتی ایران.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) در گنجینه نهاده، در خاک خفته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پوشیده و پنهان داشته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) جِ مکنونه (مکنون)؛ پنهان داشته‌ها.
(مُ کَ نا) [ ع. ] (اِمف.) کُنیه داده شده.
(مُ کَ وَّ) [ ع. ] (اِمف.) به وجود آورده شده، موجود شده.
(مُ کَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) به وجود آورنده، موجد.
(مَ) [ معر. ] (اِ.) = مکو. ماکو:
۱- افزار جولاهگان که بدان جامه بافند.
۲- آلتی در چرخ خیاطی که ماسوره در میان آن جای دارد.
۳- طاسی که از آن آب خورند، طاسی که بالای آن تنگ و میانش گشاد باشد.
۴- ...
(مُ کَ کَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- ستاره دار کرده، منقوش به نقش ستاره.
۲- به وسیله میخ‌های زر و سیم میخکوب شده.
(مَ یّ) [ ع. ] (ص.)
۱- منسوب به مکه.
۲- سوره‌هایی از قرآن که در مکه نازل شده.
(مِ) (اِ.)
۱- امرد، مخنث.
۲- هیز.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) پیمانه.
(مَ) [ ع. ] (ص.) درنگ کننده.
(مَ دَ) [ ع. مکیده ] (مص ل.) حیله کردن، بداندیشی کردن.
(مَ دَ) [ ع. مکیده ] (اِ.) مکر، خدعه. ج. مکاید.
(مَ دَ) (مص م.) چیزی را میان دو لب گذاشتن و آن چه را در آن است به داخل دهان کشیدن.
(مُ) (اِ.) مبالغه، سخت گیری.
