گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ کِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) بر رو درافتاده، سرنگون شده.
۲- (ص.) سرنگون، واژگون.
۳- آن که سر خود را به زیر اندازد و به زمین نگاه کند.
(مُ کَ بِّ) [ ع. ] (اِفا.) تکبیرگوینده در نماز جماعت.
(مَ تَ) [ ع. ]
۱- (اِ.) جای درس خواندن.
۲- مدرسه.
۳- نظریه فلسفی، هنری، ادبی. ج. مکاتب.
(~. نِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) مدرسه، مدرسه‌ای که در قدیم در آن خواندن و نوشتن و قرآن و اصول دین را آموزش می‌دادند.
(مُ تَ تَ) [ ع. ] (اِمف.) پنهان داشته، مخفی داشته.
(مُ تَ تِ) [ ع. ] (اِفا.) پنهان دارنده.
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- سرمه به چشم کشیده.
۲- کسی که در سختی افتاده باشد.
(مُ تَ س) [ ع. ] (اِ مف.) کسب شده، به دست آمده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) پوشاننده، جامه پوشنده.
(مُ تَ ش) [ ع. ] (اِفا.) کشف کننده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) اکتفا کننده.
(مُ کَ تَّ) [ ع. ] (اِمف.) پوشنده، پنهان، مستور.
(مُ تَ نِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- احاطه کننده، فراگیرنده.
۲- پناه جوینده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- نوشته شده.
۲- نامه، مراسله. ج. مکاتیب.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پوشیده و پنهان.
(مَ) [ ع. ] (مص ل.) درنگ کردن.
(مِ) [ ع. ] (ص.) مرد پرگو، بسیار سخن.
(مُ ثِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بسیارآورنده.
۲- آن که بسیار نویسد.
۳- توانگر، مال دار.
(مِ حَ) [ ع. ] (اِ.) میل باریکی که با آن سرمه در چشم می‌کشند. ج. مکاحل.
(مُ حُ لِ) [ ع. مکحله ] (اِ.) سرمه دان.
