گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تُ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- دستگاهی در رایانه (کامپیوتر) برای پاییدن و مشاهده فعالیت‌ها در سیستم پردازشی به منظور تحلیل‌های بعدی، صفحه نمایش رایانه، نمایش گر.
۲- (در مخابرات) شخص یا سیستم ناظر بر محیط یا صحنه یا دستگاه، پایش ...
(مَ هِ بَ) [ ع. موهبه ] (اِ.) بخشش، دهش.
(مَ یا مُ هَ بَ) [ ع. موهبه ] (اِ.)
۱- عطیه.
۲- چیزی که بخشیده شود، آنچه که به کسی بخشند. ج. مواهب.
(هِ) [ ع. ] (اِفا.) به وهم افکننده، به شک اندازنده.
(مُ هِ) [ ع. ] (اِفا.) خوارکننده، ضعیف کننده.
(مَ یا مُ) [ ع. ] (اِمف.) (چیز) بخشیده شده، هبه شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) گمان شده، وهم شده.
(چُ) (ص.) آن که دستش شل باشد.
(ص.) (عا.) کوچک.
(نِ) (اِ.) منقاش، ابزاری که با آن موی می‌کنند.
(اِ.) = موژه: تالاب، آبگیر.
(ژِ) (اِ.) = موژ. مویه: اندوه، غم.
(اِ.) میش.
(مُ کِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- گروه سواران یا پیادگان.
۲- گروهی از سواران یا پیادگان که در التزام رکاب پادشاه باشند. ج. مواکب.
(مُ کِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی کف پوش درشت باف با پرز بلند یا کوتاه، فرشینه. (فره).
(مُ وَ کَّ) [ ع. ] (اِمف.) گماشته شده، کسی که وکالت کاری به او سپرده شده.
(مُ وَ کِّ) [ ع. ] (اِفا.) وکیل کننده، کسی که برای خود وکیل تعیین می‌کند.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.) واگذار شده، سپرده شده.
(اِ.) مو.
(رَ) (اِمر.) رگ بسیار باریک.
