گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ جِ) [ ع. ]
۱- (اِ.) سبب، باعث.
۲- (اِفا.) ایجاب کننده.
(جَ) [ ع. ] (اِمف.) ایجاد شده.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) به وجود آورنده، آفریننده.
(مُ جِ) [ ع. مؤجر ] (اِفا.) اجاره دهنده، کرایه دهنده.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) سخن مختصر و کوتاه.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) به دردآورنده، دردناک.
(مَ ج) [ ع. ] (اِ.)
۱- گودالی که در آن آب ایستد.
۲- جای ترس و بیم.
(مُ وَ جَّ هْ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- پسندیده، مقبول.
۲- صاحب جاه و مقام.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.) آفریده، هست شده.
(~.) [ ع. ] (اِمف.) جِ. موجود.
(مُ وَ حِّ) [ ع. ] (اِفا.) یکتاپرست.
(حِ) [ ع. ] (اِفا.)وحشت انگیز، ترس - آور.
(خُ رِ) (اِمر.) آفتی است که در موهای سر افتد و موجب شقه و نیمه شدن طولی تارهای مو شود.
(ص فا.) دارنده مو، آنچه دارای خط باشد، دارای تَرَک.
(مَ وَ دَّ) [ ع. موده ] (مص ل.) دوستی، رفاقت.
(مَ وَ دَّ) [ ع. ] (اِمف.) به امانت گذاشته شده.
[ ع. ] (اِفا.)
۱- اذیت کننده، آزار رساننده.
۲- در فارسی، بداندیش، حیله گر.
[ په. ] (اِ.)
۱- مورچه.
۲- کنایه از: شخصی ح قیر و کوچک.
(اِمر.) حالتی که قبل از تب و لرز عارض شود و آن چنان است که گویی جاروی تر بر پشت شخص کشند وی احساس سرما کند.
(مُ وَ رَّ) (ص.) گرفته شده از فارسی به معنای کج، خمیده.
