گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مَ غَ) (اِ.) روغن مالی بر اعضا و مرهم نهادگی بر زخم.
(مَ غَ مِ) [ ع. ملغمه ] (اِ.) ترکیب جیوه با فلزات دیگر.
(مُ غا) [ ع. ] (اِمف.) لغو شده، بی اثر شده.
(مُ لَ فَّ) [ ع. ] (اِمف.) درپیچیده، نوردیده.
(مُ لَ فَّ) [ ع. ] (اِمف.) متشکل، مرکب.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) تلفظ شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پیچیده شده، در لفافه.
(مَ لَ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) دوستی و مهربانی به دروغ و چاپلوسی.
۲- (اِ.) زمین هموار.
۳- سبزه نرم و نازک.
(مُ لَ قَّ) [ ع. ] (اِمف.) دارای لقب، لقب دار.
(مُ لَ قِ) [ ع. ] (اِفا.) تلقین کننده، فهمانده.
(مُ لَ لَ) [ ع. ] (ص.) مضطرب.
(مُ لَ قَ) [ ع. ] (اِمف.) تلقین شده، فهمانیده شده.
(مُ قا) [ ع. ] (اِمف.)
۱- انداخته شده (بر زمین و جز آن).
۲- املاء کرده.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- اندازنده (بر زمین و جز آن).
۲- املاء کننده.
(مَ لَ) [ ع. ] (مص ل.) به ستوه آمدن، بیزار شدن.
(مِ لَ) [ ع. ] (اِ.) جِ ملت.
(مُ لِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) نازل شونده.
۲- (اِ.) بلای نازل.
(مَ) (اِ.) = ملمیز: رنگی که رنگرزان پارچه را بدان رنگ کنند.
(مُ لَ مَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) روشن کرده و درخشان.
۲- (ص.) رنگارنگ.
۳- پارچه دارای رنگ‌های مختلف.
۴- جانوری که پوست بدنش دارای لکه‌ها و خال‌هایی غیر از رنگ اصلی باشد.
۵- شعری که در آن یک مصرع عربی و یک مصرع ...
(~.) [ ع - فا. ] (ص فا.)
۱- کسی که با طلا یا نقره روی فلزات دیگر کار می‌کند.
۲- کنایه از: منافق. مزوّر.
