گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تَ رَ) [ ع. ] (اِمف.) دارای شریک، شریک دار.
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- شریک و انباز در چیزی.
۲- کسی که روزنامه یا مجله‌ای را آبونه‌است.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) خریدار. مجازاً: خواستار، خواهان.
(~.) [ ع. ] (اِ.) پنجمین و بزرگترین سیاره از سیارات منظومه شمسی که هر ۱۲ سال یک بار به دور خورشید می‌گردد.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِفا.) برافروخته، شعله ور، سوزان.
(مُ تَ غِ) [ ع. ] (اِفا.) دارای کار و شغل.
(مُ تَ قّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- جدا شده، چیزی که از چیز دیگر جدا شده باشد.
۲- کلمه‌ای که از کلمه دیگر گرفته شده باشد.
۳- در ریاضی حد نسبت نمو تابع به نمو متغیر وقتی که نمو متغیر به ...
(مُ تُ لُ) [ تر. ] (اِ.) مژدگانی.
(مُ تَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) فراگیرنده، شامل شونده.
(مُ یا مِ تَ) (مص م.)
۱- مالیدن (اعم از آن که دست در چیزی بماند یا چیزی را به چیزی دیگر بمالند).
۲- سرشتن، خمیر کردن.
(مُ تَ) (اِ.) دزد، راهزن.
(مُ تِ) (اِ.)
۱- ابزاری فلزی که در مشت جا می‌شود و در صحافی و کفش دوزی برای کوبیدن مقوا و چرم از آن استفاده می‌کنند.
۲- دسته هرچیزی مانند کارد و خنجر.
(مُ تَ هَ) [ ع. ] (اِمف.) مشهور، معروف.
(مُ تَ هِ) [ ع. ] (اِفا.) شهرت دهنده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) آرزومند، خواهان.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِمف.) جِ مشتهیه ؛ چیزهای خواسته شده و آرزو کرده شده.
(مُ رِ) (اِ.)
۱- یک مشت از هر چیزی.
۲- رنده درودگران.
(مَ) (اِ.) چوب جولاهان که بر آن پارچه را وقت بافتن پیچند، نورد.
(مُ) استوانه‌ای چوبی یا غیره که داخل آن مجوف است و سیگار را در دهانه گشاد آن نصب کنند و دهانه کوچک رامیان لب‌ها گذارند و سیگار را دود کنند.
(مُ تَ کا) [ ع. ] (اِمف.) کسی که از او شکایت شده باشد.
