گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مَ) [ ع. ] (اِ.) شبانگاه، اوّل شب. ج. اَمسیه.
(مُ بَ قَ یا قِ) [ ع. مسابقه ] (مص ل.) بر یکدیگر پیشی گرفتن.
(مَ جِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مسجد.
(مَ سّ) [ ع. ] (ص.) آن که زمین را مساحت کند؛ زمین پیما.
(مِ حَ) [ ع. مساحه ] (مص م.) پیمودن یا اندازه گرفتن زمین.
(مَ رِ) [ ع. ] (اِ.) ج مسرح ؛ چراگاه‌ها.
(مُ رَ عَ) [ ع. مسارعه ] (مص ل.) شتاب کردن، بر یکدیگر پیشی گرفتن.
(مِ) [ ع. ] (مص م.) سودن، مالیدن.
(مُ عِ) [ ع. ] (اِفا.) موافق، یاور.
(مُ عِ دِ) [ ع. مساعده ] (مص م.) کمک رساندن، یاری کردن.
(مُ عِ دَ یا دِ) [ ع. مساعده ]
۱- (اِمص.) یاری.
۲- پیش پرداخت.
(مُ عِ فَ) [ ع. مساعفه ]
۱- (مص م.) یاری کردن.
۲- (اِمص.) یاری.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) کوشش‌ها، سعی‌ها.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) معبر، گذرگاه.
(مَ فَ) [ ع. مسافه ] (اِ.) بُعد، فاصله.
(مُ فِ حِ یا فَ حَ) [ ع. مسافحه ] (مص م.) زنا کردن.
(مُ فِ) [ ع. ] (اِفا.) سفرکننده، سفر - رونده.
(~. بَ) (اِمر.) مؤسسه‌ای که کارش بردن مسافران است.
(مُ فِ رَ) [ ع. مسافره ] (مص ل.) از شهر یا کشوری به شهر یا کشور دیگر رفتن.
(مُ فِ. نِ) (اِمر.) جایی که مسافران د ر آن سکونت کنند، مهمان خانه.
