گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ رَ غَّ) [ ع. ] (اِمف.) ترغیب شده، تشویق شده.
(مَ) (اِمر.) سبزه زار، چمن زار.
(مَ زَ) (اِ.) گورستان، قبرستان.
(مَ یا مُ) (اِمر.) فال بد، نفرین. مقابل مروا.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) پسندیده، مورد قبول.
(مَ) [ ع. ] (ص.) پیچیده، زلف پیچیده و مجعد.
(مَ لِ) [ ع. مرغوله ] (اِمف.) طرُه دستار، موی پیشانی.
(مَ فَ) [ ع. ] (اِ.) آن چه که از آن سود برند.
(مِ فَ یا مَ فِ) [ ع. ] (اِ.) آرنج. ج. مرافق.
(مُ رَ فَّ) [ ع. ] (اِمف.) آسوده، در رفاه و آسایش.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- رفع شده، برداشته شده.
۲- کلمه عربی که آخر آن حرکت ضمه داشته باشد.
(مُ) [ فر. ] (اِ.) مسکنی قوی برای تسکین درد که استعمال آن اعتیاد می‌آورد.
(مَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) نیزه زدن.
۲- کندن پشم از پوست.
۳- (اِ.) پشم و پوست بو گرفته.
(مِ) [ ع. مرقاه ] (اِ.)
۱- پلکان.
۲- نردبان.
(مَ قَ بِ یا بَ) [ ع. مرقبه ] (اِ.) جای دیده بان بربلندی.
(مَ قَ) [ ع. ] (اِ.) خوابگاه، آرامگاه، به ویژه آرامگاه امام، قدیس یا شخصیت روحانی. ج. مراقد.
(مُ رَ قَّ) [ ع. ] (اِمف.) جامه وصله دار، جامه‌ای که از تکه پارچه‌های دوخته شده درست شده باشد، خرقه، خرقه‌ای که وصله‌های چهارگوش داشته باشد.
(مِ قَ) [ ع. ] (اِ.) قلم.
(مُ رَ قَّ) [ ع. ] (اِمف.) رقم شده، نگاشته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) نوشته شده.
