گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. نِ) (اِمر.)= مرده - شورخانه: جایی که مرده شوی مرده را شست و شو و غسل دهد، غسال خانه.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) رد شده، طرد شده.
(مَ دِ کِ) (اِمصغ.) = مرتیکه: مردک، برای توهین و تحقیر به کار می‌رود.
(مَ) (اِمر.) جشنی بود در ایران باستان که در پنج روز آخر اسنفدارماه بر پا می‌شد. در این پنچ روز زنان بر مردان مسلط بودند و هر آرزویی که می‌کردند تحقق می‌یافت ؛ از این رو آن را مردگیران گفتند.
(مَ) (حامص.)
۱- مرد بودن، رجولیت.
۲- آراستگی به صفات نیک انسانی.
۳- شجاعت، دلاوری.
۴- توانایی انجام امور جنسی را با زن داشتن.
(مَ) [ ع. ] (ص.)
۱- ناکس، سفله.
۲- فرومایه، پست.
(مُ) (اِ.) مقعد. سوراخ مقعد.
(مَ) [ په. ] (اِ.) سرحد، کناره.
(~.) (اِ.) شرابی که از گندم و گاورس و جو سازند، بوزه.
(مَ زُ) (اِمر.) مملکت، کشور.
(مِ) [ معر. ] (اِ.) ناودانی که آب جمع شده در کشتی به وسیله آن به دریا ریزد.
(مَ) (اِمر.) نگهبان مرز.
(~. بَ) (حامص.) تقسیم کردن زمین کشاورزی به قطعات مختلف.
(مَ زَ) (ا.) جهنم، دوزخ. مرزغن و مرغزن هم گفته شده.
(مُ زَ دَ یا دِ) (ص فا.) جماع کننده ؛ ج. مرزندگان.
(مَ زَ) (اِ.) = مرزنجوش: گیاهی است سبز و خوشبو با شاخه‌های بلند و گل‌های کبود و برگ‌هایی که مانند گوش موش است.
(مَ زِ) (اِ.) گیاهی است یکساله از تیره نعناعیان که دارای ساقه‌های متعدد و به رنگ مایل به قرمز است. برگ‌های آن نرم و متقابل و تقریباً بدون دمبرگ و باریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای ...
(مَ) (اِ.) زمینی است که برای زراعت آماده کرده باشند.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) روزی داده شده.
(مَ یا مُ رَ) (مص ل.) جماع کردن.
