گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.) کوچ کننده، راهی شونده.
(مُ تَ دّ) [ ع. ] (اِفا.) برگشته از دین.
(مُ تَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) باز ایستنده از کاری.
(مُ تَ زَ) [ ع. ] (اِمف.) هرچیز که از آن روزی خورند.
(مُ تَ سَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- منقش.
۲- زردوزی شده.
۳- مرسوم.
(مُ تَ س) [ ع. ] (اِفا.) نقش گیرنده، نفش پذیر.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِ فا.) رشوه گیرنده.
(مُ تَ ضَ) (ص نسب)
۱- منسوب به مرتضی (عموماً).
۲- منسوب به مرتضی علی (ع).
(مُ تَ ضا) [ ع. ] (اِمف.) پسندیده و برگزیده.
(مَ تَ) [ ع. ] (اِ.) چراگاه. ج. مراتع.
(مُ تَ ع) [ ع. ] (اِفا.) ترسنده، ترسان، خایف ؛ ج. مرتعبین.
(مُ تَ عِ) [ ع. ] (اِفا.) لرزان، لرزنده، دارای ارتعاش.
(مُ تَ غِ) [ ع. ] (اِفا.) تشویق کننده، برانگیزاننده.
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) بلند و رفیع، بلند شونده.
(~. تَ) [ ع - فا. ] (مص م.)
۱- برافراشتن، بلند کردن.
۲- برطرف کردن، از بین بردن، رفع شده.
(مُ تَ قِ) [ ع. ] (اِفا.) دیده بان، چشم به راه.
(مُ تَ هَ) [ ع. ] (اِمف.) گروگان، به رهن گرفته شده.
(مُ تَ کِ) [ ع. ] (اِفا.) انجام دهنده کاری ناروا.
(مُ تَ کِ) [ ع. ] (اِفا.) ثابت، مستقر، جایگزین.
(مَ کِ) (اِ.) (عا.) = مردیکه: مرد (در مقام تحقیر و توهین به کار می‌رود).
