گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ خَ فَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) تخفیف داده شده، سبک شده.
۲- (اِ.) حرف بدون تشدید.
۳- در فارسی گاهی بعضی حروف را حذف کنند و آن را مخفف نامند: همواره = هماره. سپاه = سپه.
(مَ یّ) [ ع. ] (ص. ق) پنهان، پوشیده.
(مَ نِ) [ ع - فا. ] (ق.) پنهانی.
(مُ خِ لّ) [ ع. ] (اِفا.) اخلال کننده، فاسدکننده.
(مِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- توبره.
۲- چنته.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) روستا، ده.
(مِ لَ) [ ع. ] (اِ.) چنگال، دندانه. ج. مخالب.
(مُ خَ خَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) رخنه شده، دارای رخنه.
۲- خلخال به پا کرده.
۳- (اِ.) موضع خلخال در ساق پا.
(مُ خَ لَّ) [ ع. ] (اِمف.) جاوید، دایم.
(مَ لَ) [ ع. ] (اِ.) خلاصه.
(مُ لَ) [ ع. ] (اِمف.) بی ریا، صمیمی.
(مُ لِ) [ ع. ] (اِفا.) خالص، صاف.
(مُ خَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آمیخته کننده.
۲- فساد کننده، تخلیط کننده، دو به هم زدن.
(مُ لِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آن که کسی را جانشین خود کند، جانشین کننده.
۲- آن که وعده خلاف کند.
۳- در فارسی: کبوتر بچه‌ای که پر بر پایش رسته باشد.
۴- پسر خوش شکل.
(مُ خَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آن که چیزی را از خود بجا می‌گذارد.
۲- آنکه کسی را خلیفه و جانشین خود کند.
(مُخَ لَ فّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- خوردنی‌هایی که با غذای اصلی مصرف می‌شود.
۲- وسیله‌های جانبی یا فرعی یک دستگاه.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) آمیخته شده، به هم آمیخته، به گونه‌ای که قابل جداسازی باشند. مق. محلول.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) برکنده شده، عزل شده، خلع شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) آفریده شده، موجود.
(مُ خَ ل لا)
۱- (اِمف.) خالی شده.
۲- رها شده.
۳- جای خالی.
