گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) اندوهگین.
(مُ س) [ ع. ] (اِفا.) نیکوکار.
(مُ سَ) [ ع. ] (اِمف.) احسان شده. ج. محسنین.
(مُ حَ سَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- نیکوساخته، زینت داده.
۲- تحسین شده.
(مُ حَ سَّ) [ ع. ] (اِمف.) جِ محسنه. صفات نیکو، کارهای نیک.
(مُ سَ نَ یا نِ) [ ع. محسنه ] (اِمف.) مؤنث محسن.
۱- زن احسان شده.
۲- خوبی، نیکی.
۳- صفت خوب، خصلت نیک. ج. محسنات.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) شمرده شده، به حساب آمده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) مورد حسادت واقع شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- دریغ خورنده.
۲- خیره چشم.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) حس شده، دریافت شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) جِ محسوسه ؛ اموری که با حواس پنجگانه ادراک شوند.
(مَ شَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای گرد آمدن مردم.
۲- روز قیامت.
۳- در فارسی به معنی خیلی عالی، بی نظیر.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) برانگیخته شده، گردهم جمع شده.
(~. دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) با هم بودن، همراه بودن.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.)
۱- گرد آمدن با کسی (کسانی) در روز قیامت.
۲- معاشر شدن.
(مُ حْ) [ ع. ] (اِمف.) کتابی که بر آن حاشیه نوشته شده.
(مُ حَ شّ) [ ع. ] (اِفا.) حاشیه نویسنده بر کتابی.
(مُ صَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- زراعت نادروه خشک شده.
۲- ریسمان محکم تافته.
۳- استوار، محکم.
(مُ ص) [ ع. ] (اِفا.) محاصره کننده.
(مُ حَ صِّ) [ ع. ] (اِفا.) آشکار، ظاهر.
آگاهسازیها