شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  دیوان حافظ - هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

معاشری خوش و رودی بساز می‌خواهم
که درد خویش بگویم به ناله بم و زیر
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آرایشگر

(یِ گَ) (ص فا.) آن که آرایش کند، سلمانی.

دیدگاهتان را بنویسید