شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  شاهنامه فردوسی - داستان فريدون با كارگزار ضحاك
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آدر

(دَ) [ ع. ] (ص.) باد خایه، دبه خایه، غر.

دیدگاهتان را بنویسید