شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود

بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ‏

روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز

ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راست‏تر

ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى

دیوان حافظ - آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, گفتار اندر آفرینش آفتاب

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت
«حافظ»

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – زادن منوچهر از مادرش‏

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آختن

(تَ) (مص م.)
۱- بر آوردن، بیرون کشیدن (تیغ وشمشیر از غلاف).
۲- بالا بردن، برافراشتن.
۳- آماده و کوک کردن ساز.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.