شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  شاهنامه فردوسی - آگاه شدن منوچهر از كار زال و رودابه‏
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یورتمه

(مِ) [ تر. ] (اِ.) چهار نعل رفتن اسب.

دیدگاهتان را بنویسید