شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  شاهنامه فردوسی - كشتن رستم ژنده‏ رزم را
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

آمرزش نقد است کسی را که در این جا
یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یل

(یَ) (ص.) پهلوان، دلاور. ج. یلان.

دیدگاهتان را بنویسید