شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  دیوان حافظ - منم که گوشه میخانه خانقاه من است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نخست روز که دیدم رخ تو دل می‌گفت
اگر رسد خللی خون من به گردن چشم
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یکهو

(یَ هُ) (ق مر.) (عا.) ناگهان، غیر - منتظره.

دیدگاهتان را بنویسید