شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  دیوان حافظ - المنة لله که در میکده باز است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

امشب رهی از میکده بیرون ننهم پای
آزرده دردم دو سه پیمانه بسم نیست
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آبسالان

(اِمر.) بهاران، فصل کار.

دیدگاهتان را بنویسید