شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود

بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ‏

روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز

ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راست‏تر

ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى

دیوان حافظ - دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, گفتار اندر آفرینش آفتاب

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
«حافظ»

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – پيروزى فريدون بر ضحاك و دست يافتن بر گنجهاى آن

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یشم

(یَ) (اِ.) یشپ ؛ از سنگ‌های معدنی گران بها به رنگ‌های سبز تیره و کبود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.