شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود

بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ‏

روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز

ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راست‏تر

ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى

شاهنامه فردوسی - آگاه شدن مهراب از كار دخترش

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, گفتار اندر آفرینش آفتاب

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم
دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم
«حافظ»

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى طهمورث ديوبند سى سال بود

شاهنامه فردوسی – پيغام سلم و تور به نزديك فريدون

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یخچال

(~.) (اِمر.)
۱- محل نگاهداری یخ.
۲- وسیله‌ای که با نیروی برق کار می‌کند و هرچه را در آن بگذارند سرد نگاه می‌دارد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.