شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  شاهنامه فردوسی - رفتن كنيزكان رودابه به ديدن زال زر
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یحتمل

(یُ تَ مَ) [ ع. ] (ق.) شاید، احتمال دارد.

دیدگاهتان را بنویسید