شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  شاهنامه فردوسی - هفت خوان رستم
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یانع

(ن) [ ع. ] (اِفا. ص.) رسیده.

دیدگاهتان را بنویسید