شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  دیوان حافظ - یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یارب

(رَ) (اِ.) [ ع. ] (ندا.) پروردگارا، ای خدا.

دیدگاهتان را بنویسید