شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

       

ز ياقوت سرخست چرخ كبود            نه از آب و گرد و نه از باد و دود

         بچندين فروغ و بچندين چراغ            بياراسته چون بنوروز باغ‏

         روان اندرو گوهر دلفروز            كزو روشنايى گرفتست روز

         ز خاور بر آيد سوى باختر            نباشد ازين يك روش راست‏تر

         ايا آنكه تو آفتابى همى            چه بودت كه بر من نتابى همى

 

                       

  دیوان حافظ -  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

به آهوان نظر شیر آفتاب بگیر
به ابروان دوتا قوس مشتری بشکن
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یاد آمدن

(مَ دَ) (مص ل.) به خاطر آمدن.

دیدگاهتان را بنویسید