شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود

بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ‏

روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز

ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راست‏تر

ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى

دیوان حافظ - در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, گفتار اندر آفرینش آفتاب

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم
«حافظ»

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

یا کریم

(کَ) (اِ.) نوعی کبوتر که آوازش مانند تلفظ «یا کریم» است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.