شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

گفتار اندر آفرینش آفتاب

ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود

بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ‏

روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز

ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راست‏تر

ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى

شاهنامه فردوسی - فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

اشعار شاهنامه, اشعار فردوسی, شاهنامه, شعر پارسی, شعر فارسی, شعر فردوسی, فردوسی, گفتار اندر آفرینش آفتاب

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حدیث حافظ و ساغر که می‌زند پنهان
چه جای محتسب و شحنه پادشه دانست
«حافظ»

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – خوان دوم يافتن رستم چشمه آب

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گیلو

(اِ.) = گیلوئی: قسمت فاصله بین طاق عمارت و دیوار که بر آن نقاشی و گچ بری کنند و آن به منزله گلوی طاق و سقف است.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.