گفتار اندر آفرینش آفتاب
ز ياقوت سرخست چرخ كبود نه از آب و گرد و نه از باد و دود
بچندين فروغ و بچندين چراغ بياراسته چون بنوروز باغ
روان اندرو گوهر دلفروز كزو روشنايى گرفتست روز
ز خاور بر آيد سوى باختر نباشد ازين يك روش راستتر
ايا آنكه تو آفتابى همى چه بودت كه بر من نتابى همى
قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان می‌کوشم
«حافظ»
(ز دَ) (مص م.) نک. یازیدن.
(دَ) [ په. ] (اِ.) عدد اصلی بین ده و دوازده، ۱۱.
(زِ) (حامص.)
۱- قصد، آهنگ.
۲- نمو، بالیدگی.
(زَ د) (ص فا.) قصدکننده، آهنگ - کننده.
(ز) (اِمص.)
۱- خمیازه.
۲- کشش، لرزه.
(دَ) (مص ل.)
۱- قصد کردن، دست انداختن به چیزی.
۲- بالیدن، نمو کردن.
۳- خمیازه کشیدن.
(اِ.) درختچه‌ای زینتی از تیره زیتونیان با گل‌های معطر و سفید.
[ تر - مغ. ] (اِ.)
۱- فرمان و حکم پادشاهی.
۲- قانون و مجازات مغولی.
(مِ) (اِ.) مالیاتی غیر از مالیات معروف به قلان و قبچور که از عشایر و کشاورزان وصول می‌شد.
(س) (اِ.) یاسچ. یاسیج تیر پیکان دار.
(س ِ) [ ع. ]
۱- (اِ.) طرف چپ.
۲- (ص.) قمارباز.
(س یا سَ) (اِ.) نک یاسمین.
(سَ) (اِ.)= یاسمن: گلی است خوشبو به رنگ زرد، سفید یا کبود.
(س) [ تر - مغ. ] (اِ.) نک یاسا.
[ ع. ] (اِ.) یس ؛ نام یکی از سوره‌های قرآن.
(عَ) [ ع. ] (ندا.) این ترکیب در عرف فارسی زبانان در موارد مختلف به کار رود:
۱- هنگامی که دو آشنا به یکدیگر رسند و از دیدار هم خوش حال شوند. ؛~ گفتن باب دوستی با کسی گشودن.
۲- ...
(غِ) [ ع. ] (اِفا.) سرکش، نافرمان.
(گَ) [ ع - فا. ] (حامص.)
۱- دشمنی، عداوت.
۲- سرکشی.
(تَ) (مص م.)
۱- پیدا کردن، حاصل کردن.
۲- به دست آوردن.
۳- شناختن.
۴- دیدن، حس کردن.
(تِ) (اِمف.)
۱- پیدا کرده.
۲- شناخته.
۳- به دست آورده.
