دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد







  دیوان حافظ - رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

یاران چو گل به سایه سرو آرمیده اند
ما و هوای قامت با اعتدال تو
«رهی معیری»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ارداء

(اِ) [ ع - فا. ] (مص م.) هلاک کردن، نابود کردن.

دیدگاهتان را بنویسید