دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

فرهنگ معین

ادبیات

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ