دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – اندر خواب ديدن ضحاك فريدون را

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

فرهنگ معین

اجابت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ