دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

شاهنامه فردوسی – رفتن پسران فريدون نزد شاه يمن

فرهنگ معین

آی. سی. یو

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ