دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن كى‏ كاوس به مازندران

فرهنگ معین

آوند

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ