دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن دختر ايرج‏‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن همسر مهراب از دستان ويژگيهاى او را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

فرهنگ معین

آهن پاره

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ