دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

شاهنامه فردوسی – آوردن رستم كی‏قباد را از كوه البرز

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – جنگ رستم با افراسياب

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

فرهنگ معین

آنیلین

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ