دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن افراسياب بارمان و هومان را به نزديك سهراب‏

شاهنامه فردوسی – رزم كردن رستم با سه شاه و رها شدن كاوس از بند

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم نزديك شاه مازندران به پيغمبرى

فرهنگ معین

اتوبوس رانی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ