دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – آفرینش کیهان

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

فرهنگ معین

آمیزه مو

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ