دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – آمدن زال به نزد مهراب كابلى

فرهنگ معین

آمرزش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ