دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

هر کس که بدیدْ چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد؟

در بحرْ فِتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شَست گیرد

در پاشْ فِتاده‌ام به زاری
آیا بُوَد آن که دست گیرد؟

خُرَّم دلِ آن که همچو حافظ
جامی ز مِیِ اَلَست گیرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

شاهنامه فردوسی – كشته يافتن ويسه پسر خود را

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

فرهنگ معین

آمد شد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ